چه رسم جالبی است محبتت را میگذارند پای احتیاجت
صداقتت را می گذارند پای سادگیت...
سکوتت را میگذارند پای نفهمیت...
نگرانیت را می گذارند پای تنهایت...
وفاداریت را میگذارند پای بی کسیت...
وانقدر تکرار می کنند که اخر تنهایی و بی کس ومحتاج....
چه بخند ی و چه گریه کنی دنیا سازش کوکه حالا چه غمگین چه رپ!!!!پس بلند بلند بخند